İkinci Dünya Savaşı sırasında, gizli Manhattan Projesi kapsamında çalışan bilim insanları, her gün yaklaşık bir ton uranyum üretiyordu. Bu uranyumun büyük bölümü ülkedeki atom bombası laboratuvarlarına gönderilirken, geri kalanı St. Louis şehrinin 82 farklı noktasına atık olarak döküldü.
Ortabatı’nın önemli şehirlerinden St. Louis’in altında, II. Dünya Savaşı’ndan kalma ve unutulmuş bir tehlike sessizce büyüyor: Hızla yayılan bir sağlık krizi.
Savaş döneminde, Manhattan Projesi’nde görevli bilim insanları günlük yaklaşık bir ton uranyum üretiyordu. Üretilen bu uranyumun çoğu ülke genelindeki atom bombası çalışmalarına giderken, kalanı ise şehrin 82 farklı bölgesine döküldü.
Bu radyoaktif atıklar, okulların, parkların ve hatta mezarlıkların yakınından geçen, Missouri Nehri’ne akan Coldwater Deresi boyunca yaklaşık 30 kilometrelik bir alana yayıldı. Ancak bu eylemin ağır bedeli yıllar sonra ortaya çıkmaya başladı.
Bölgede yaşayanlar, nesiller boyunca kanser ve otoimmün hastalıklarla boğuşmaya başladı. St. Louis’teki doktorlar, giderek daha genç yaştaki hastalarda ciddi kanser vakalarıyla karşılaştıklarını belirtiyor.
