British Journal of Psychology’de yayımlanan bir araştırma, yalnız kalmayı tercih etmenin yüksek zekâya işaret edebileceğini gösteriyor. 18-28 yaş aralığındaki 15.000 Amerikalı üzerinde yapılan çalışmada, psikologlar Satoshi Kanazawa ve Norman Li, ortalamanın üzerinde IQ’ya sahip kişilerin yalnız aktivitelerden daha fazla keyif aldığını buldu. Bu, dışarıdan dayatılmış bir durum değil, bilinçli bir tercih.
Araştırma ayrıca, çoğu insanın aksine, yüksek IQ’lu bireylerin aktif olarak yalnızlık aradığını vurguluyor. Bu durum, sosyal çevrelerinde zaman zaman gerginliklere ve ilişkilerde sorunlara yol açsa da, onlar için önemli bir ihtiyaç.
Yüksek zekâlı bireylerin yaratıcı ve entelektüel uğraşlara odaklanmak için yalnızlığı tercih ettikleri yaygın bir görüş. Bu, onlara derin bir tatmin sağlıyor. Ancak Kanazawa ve Li, farklı bir açıklama getiriyor: Bu kişiler günlük yaşamlarında daha bağımsız hissediyor ve bu nedenle bir gruba ait olma ihtiyacı duymuyor. Entelektüel bağımsızlık, sosyal bağımsızlığa dönüşüyor.
Araştırma, sosyal bağların insan mutluluğu için olmazsa olmaz olduğu fikrine de meydan okuyor. Toplumsal uyum çoğu insan için bir gereklilik olsa da, yüksek IQ’lu bireyler bu kuralın dışında kalıyor gibi görünüyor. Victor Hugo’nun dediği gibi: “Yalnızlık büyük beyinler için iyidir, küçük beyinler içinse kötüdür.”
Zekânın farklı boyutları olduğu düşünüldüğünde, yalnız kalmayı seven kişilerin sosyal insanları endişelendirmesine gerek yok. Zekâ; mantıksal-matematiksel (IQ testleriyle ölçülen), kişilerarası (başkalarını anlama), kişisel (kendini tanıma), duygusal (duyguları yönetme) ve mekânsal (uzayda görselleştirme) gibi çeşitli şekillerde ortaya çıkabilir. Kişilerarası zekâ, geleneksel IQ testleriyle ölçülemese de, insan ilişkileri ve iş hayatında büyük önem taşır. Hatta bazı işe alım uzmanları artık geleneksel IQ testleri yerine duygusal zekâyı (EQ) ölçen değerlendirmeleri tercih ediyor.
Kanazawa ve Li’nin çalışması, sosyal davranışlar hakkındaki düşüncelerimizi yeniden değerlendirmemizi sağlıyor. Sosyal etkileşim eksikliği gibi görünen durumlar, aslında belirli bir zekâ türünün göstergesi olabilir. Araştırma, yalnız kalma tercihinin bir kusur değil, analitik düşünen kişilerin bir özelliği olabileceğini gösteriyor. Bu bulgular, dünyayı anlamak için farklı yollar olduğunu ve başkalarının davranışlarını yargılamadan önce daha derinlemesine düşünmemiz gerektiğini hatırlatıyor.
