Seydişehir Alüminyum’un Özelleştirme Fiyaskosu
Türkiye’nin tek alüminyum üretim tesisi olan Seydişehir Alüminyum, özelleştirme furyasının kurbanlarından biri oldu. Yatırımları kesilerek küçültülen tesis, işçi mutluluğu, artan üretim ve refah vaatleriyle özelleştirildi.
305 milyon dolara Cengiz Holding’e satılan tesisin milyarlarca dolarlık değeri, devasa rezervleri, nakit parası, limanı ve ücretsiz elektrik sağlayan santraliyle birlikte göz ardı edildi.
Yatırımlar Askıya Alındı
1973’te kurulan Seydişehir Alüminyum, özelleştirmeden önce karlı bir kurumdu. Ancak satış sürecinde yatırımlar askıya alındı, kaynakları kesildi ve büyümesi engellendi.
Özelleştirmenin Cazibesi
Özelleştirme duyurulunca, yabancı ve yerli yatırımcılar Seydişehir’e akın etti. Rus yatırımcılar, Oymapınar Barajı’nın tesise verilmesinin özelleştirmeyi cazip hale getireceğini belirtti.
Elektrik Bedavaya
İktidar, Oymapınar Barajı’nı Seydişehir’e vererek en büyük maliyet unsurunu ortadan kaldırdı. Elektrik neredeyse ücretsiz hale gelirken, tesiste ayrıca nakit para, hazır ürünler, rezervler ve taşınmazlar da Cengiz’e verildi.
Danıştay Kararı Yok Sayıldı
Tesisin ucuza satılmasını önlemek için işçiler ve halk eylemler düzenledi. Ancak sert müdahalelerle karşılaştılar. Danıştay, satış kararını iptal ederek fabrikanın devlete iadesini istedi, ancak karar yok sayıldı.
Baraj Hediyeli Özelleştirme
Alüminyum, savunma sanayi için hayati bir hammaddedir. Seydişehir Alüminyum, özelleştirme öncesi yüksek elektrik maliyetiyle mücadele ederken, baraj hediyesiyle üretimi neredeyse ücretsiz hale getirdi. Ancak bu avantajdan halk değil, Cengiz Holding yararlandı.
